خوانش حسن معینی از نمایشنامه «در انتهای گلو» یوسف الگیندی وضعیت سیاسی کمابیش متفاوتی را بازتاب می‌دهد که نشان از بن‌بست ساختاری در جامعه امریکا است.

نمایش «سفید» به نویسندگی امیر ابراهیم‌زاده و کارگردانی صادق برقعی پس از حدود 4 سال دوباره در سالن تئاتر هامون روی صحنه آمده است.

در نمایش «الاویاتان» نوشته و کار محمد میرعلی‌اکبری با استفاده از زبان استعاره، فضایی خلق می‌کند جهان‌شمول، لامکان و لازمان نمایش با هر تماشاگری در هرکجای جهان می‌تواند هم‌درد و هم‌گرا باشد.

نمایش «بر زمین می‌زندش» نوشته و کارگردانی علی شمس، اثری شاخص در سپهر تئاتر پست‌مدرن ایرانی است.

این از بخت‌یاری مخاطبان نمایش «بالزی» است كه به هنگام دریافت بروشور، متوجه ‌شوند متن نمایشنامه‌ در اختیارشان است و می‌توانند سر فرصت و در صورت نیاز، رجوعی به این كتابچه پر از كلمات و گفت‌وگو كنند.

نمایش عروسکی «جک نارن» در ادامه کار حرفه‌ای قیس یساقی و گروه اجرایی‌اش، می‌تواند حرکتی روبه‌جلو محسوب شود.

آرام محضری بعد از مدت‌ها نوشتن نمایشنامه، این شب‌ها در سالن هامون به اجرای یکی از نمایشنامه‌های خود مشغول شده و نمایش «مردی روی کاناپه» را برای مخاطبان تئاتر تدارک دیده است.

دور دوم نمایش «مده‌آ اجرا نمی‌شود» با طراحی و کارگردانی مرجان آقانوری این روزها در سالن نمایش هامون در حال اجراست.

پس از اجرای موفق «زیگموند»، مهرداد کورش‌نیا، نویسنده و کارگردان تئاتر، این بار صحنه را با اجرای نمایش «تارتف» در تئاتر هامون به دست گرفته است.

موقعیت جفنگی که اوژن یونسکو در نمایشنامه «ژاک یا تسلیم» خلق کرده به واقع عجیب و به طرز باورنکردنی پیش‌پاافتاده است.

نمایش «پس‌از» به نویسندگی و کارگردانی مرتضی کوهی، اثری در ژانر روان‌شناختی است که مخاطبانش را به سفری درون ذهن پیچیده و درهم‌شکسته‌ فردی مبتلا به اسکیزوفرنی می‌برد.

گلاب آدینه که شاید خیلی‌ها او را فقط بازیگر پیش‌کسوت با کارنامه درخشان، بشناسند و کمتر به وجهه کارگردانی او توجه کنند هنرمند مؤلف و صاحب‌سبک و دیدگاه در کارگردانی است.